Λοιμώξεις
Ανεμοβλογιά.
Εάν η μητέρα νοσήσει κατά την διάρκεια της κύησης, υπάρχει διαφωνία κατά πόσο σοβαρή επίπτωση μπορεί να έχει η συγκεκριμένη λοίμωξη.Η επιπλοκή που παρουσιάζεται, είναι η εμφάνιση πνευμονίας και αντιμετωπίζεται κατάλληλα.Η χορήγηση ανοσοσφαιρίνης ενδείκνυται, με καλή ανταπόκριση και με ανάπτυξη αντισωμάτων.Η χρήση εμβολίου με ζώντα ιό, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης.Εάν η μητέρα νοσήσει, ιδιαίτερα κατά το πρώτο ήμισυ της κυήσεως, μπορεί να προκαλέσει γενετικές ανωμαλίες λόγω της διαπλακουντιακής λοίμωξης.Οι κυριότερες ανωμαλίες αφορούν στα νεφρά, στον εγκέφαλο και στο σκελετό του εμβρύου.Από την άλλη πλευρά,δεν έχουν περιγραφεί συχνές γενετικές ανωμαλίες σε περίπτωση που η λοίμωξη εκδηλωθεί μετά την 20η εβδομάδα της κύησης.Ωστόσο, εάν η μόλυνση εκδηλωθεί λίγο πριν ή κατά τον τοκετό, επιβάλλεται η χορήγηση υπεράνοσου σφαιρίνης,διότι αυξάνεται σημαντικά ο κίνδυνος λοίμωξης του νεογνού.
Γρίπη.
Στην επίτοκο,η λοίμωξη από γρίπη μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα από το αναπνευστικό ,κυρίως, σύστημα.Η προφύλαξη σύνισταται στη χορήγηση εμβολίου στην αρχή του Φθινοπώρου,ιδιαίτερα σε γυναίκες πο προγραμματίζουν μια εγκυμοσύνη καθώς και σε εκείνες που ανήκουν σε ‘’ομάδες’’ με χρόνια προβλήματα, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, καρδιακές παθήσεις, άσθμα. Η χορήγηση επιτρέπεται σε οποιοδήποτε στάδιο της εγκυμοσύνης ένω σε περίπτωση νόσησης η χρήση αντιιϊκών φαρμάκων (Zanamivin,Amantadineκ.α) δεν συνιστάται και η χρήση τους επιτρέπεται μόνο όταν κρίνεται απαραίτητο, για να προφυλαχθεί η ζωή της επιτόκου.
Παρωτίτιδα.
Είναι σπάνια ίωση σε ενήλικες και ιδιαίτερα σε γυναίκες.Εάν νοσήσουν ,υπάρχει αυξημένος κίνδυνος αυτόματης έκτρωσης.Η νόσηση δεν προκαλεί συγγενείς ανωμαλίες στο νεογνό.
Ιλαρά.
Εάν υπάρξει νόσηση στην κύηση, αυξάνεται ο κίνδυνος πνευμονίας και παρότι δεν υπάρχουν συγγενείς ανωμαλίες, αυξάνεται η πιθανότητα αυτόματης έκτρωσης και προωρότητας.
Ερυθρά.
Εάν υπάρξει νόσηση κατά τη διάρκεια της κύησης, η πιθανότητα αυτόματων εκτρώσεων είναι μεγάλη, όπως επίσης στο έμβρυο και η εμφάνιση συγγενών ανωμαλιών.Οι συχνότερα παρουσιαζόμενες συγγενείς ανωμαλίες λόγω ερυθράς είναι –καταρράκτης και συγγενές γλαύκωμα, από την καρδιά(στένωση της πνευμονικής αρτηρίας), κώφωση, βλάβες του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος(μικροκεφαλία, νοητική καθυστέρηση ,μηνιγγοεγκεφαλίτιδα), αμφιβληστροειδοπάθεια, πορφύρα, ηπατοσπληνομεγαλία.Τα νεογνά που γεννιούνται με μόλυνση από ερυθρά, επειδή φέρουν τον ιό για μήνες, είναι κίνδυνος και για άλλα νεογνά.
Μεγαλοκυτταροϊός.
Η μετάδοση του γίνεται είτε με σεξουαλική επαφή είτε με την απλή επαφή των ανθρώπων.Η κύηση δεν αυξάνει την πιθανότητα επιδείνωσης της λοίμωξης,εάν προυπάρχει.Η ύπαρξη CMV λοίμωξης πρώιμα στην κύηση, μπορεί να προκαλέσει διάφορες συγγενείς ανωμαλίες, με αποτέλεσμα τη γέννηση νεογνών με χαμηλό σωματικό βάρος, μικροκεφαλία, ενδοκρανιακές ασβεστώσεις, αμφιβληστροειδοπάθεια νοητικές και κινητικές ανωμαλίες, ηπατοσπληνομεγαλία.Η εξέταση για ύπαρξη λοίμωξης CMV περιλαμβάνει την εξέταση των IgG,IgM αντισωμάτων στην αρχή της κυήσεως ή και πριν την έναρξη της και στη συνέχεια ,ανάλογα με τα αποτελέσματα, τη λήψη αμνιακού υγρού ή εμβρυϊκού αίματος, έτσι ώστε με το PCR να πιστοποιηθεί η νόσηση τουεμβρύου.Θεραπευτικά δεν υπάρχει κάποια μέθοδος ή φαρμακευτική αγωγή που να προφυλάξει τη μητέρα ή το έμβρυο.
Βακτηριακές λοιμώξεις.
Πολύ σημαντικές λοιμώξεις.Οι λοιμώξεις από β-στρεπτόκοκκο, μπορεί να προκαλέσουν απλές ασυμπτωματικές καταστάσεις μέχρι σήψη, με εμφάνιση μικροβιουρίας, πυελονεφρίτιδα, ενδομητρίτιδας και οστεομυελίτιδας.Στα νεογνά η πρώιμη εκδήλωση περιλαμβάνει την αναπνευστική δυσχέρεια, άπνοια και shock.Σε περιπτώσεις αργοπορημένης λοίμωξης, εμφανίζεται μηνιγγίτιδα, σε διάστημα περίπου μιας εβδομάδας εώς και τριών μηνών μετά τον τοκετό. Πάντως, η μετάδοση στα νεογνά γίνεται κατά τη διάρκεια του τοκετού από επίτοκο με υψηλό βαθμό λοίμωξης.
Σήμερα για την πρόληψη της εμφάνισης των περιπτώσεων που αναφέρθηκαν, τόσο στη μητέρα όσο και στο νεογνό, προτείνεται η λήψη κολπικών καλλιεργειών, κατά την 35η εβδομάδα της κύησης και η χορήγηση αντιβίωσης κατά τη διάρκεια του τοκετού στις περιπτώσεις που υπάρχει β-αιμολυτικός στρεπτόκοκκος.
Λιστέρια.
Η λοίμωξη από λιστέρια συναντάται σε πολύ νέες ή πολύ μεγάλες επίτοκες.Η εμφάνιση της είναι ήπια με συμπτώματα γρίπης και αύξηση της πιθανότητας αυτόματης έκτρωσης ή παλίνδρομης κύησης.Τα συμπτώματα στο νεογνό είναι ίδια με αυτά που εμφανίζονται στη λοίμωξη από β-αιμολυτικό στρεπτόκοκκο.Η πρόληψη περιλαμβάνει την αποφυγή κατανάλωσης ανώριμων λαχανικών, καπνιστών ψαριών, τυριών, απαστερίωτου γάλακτος, λουκάνικων κ.α.
Σαλμονέλα και Σιγκέλα.
Προκαλούν σοβαρές εντερικές διαταραχές και εμέτους με διάρροια που μπορούν να οδηγήσουν σε αφυδάτωση και διαταραχή ηλεκτρολυτών.Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης, απαιτείται ιδιαίτερη προσοχή στη λήψη τροφών, που μπορούν να προκαλέσουν διαταραχή λόγω της ύπαρξης αυτών των μικροβίων.
Λοιμώξεις από πρωτόζωα.
Τοξόπλασμα
Στις έγκυες εμφανίζεται μετά από κατανάλωση ωμού ή κακά μαγειρεμένου κρέατος που φέρει κύστεις ή μετά από κατάνάλωση ύδατος και άλλων υλικών μολυσμένα από κόπρανα γάτας.Η μολυνση του εμβρύου οδηγεί σε βλάβες από το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα.Η πιστοποίηση της ύπαρξης μόλυνσης μπορεί να γίνει από τον προγεννητικό έλεγχο.Η πρόληψη και αποφυγή νόσησης περιλαμβάνει την καλή Παρασκευή του κρέατος, το καλό πλύσιμο των λαχανικών και των φρούτων και την αποφυγή επαφής με τροφές ή σκεύη γάτας.
Ελονοσία.
Οι κρίσεις ελονοσίας σε προϋπάρχουσα λοίμωξη αυξάνονται δραματικά κατά την διάρκεια της κύησης και κατά την λοχεία. Αποτέλεσμα της νόσου είναι η αυξημένη πιθανότητα αυτόματων εκτρώσεων και πρόωρων τοκετών. Η πιθανότητα εμφάνισης συγγενούς ελονοσίας στα νεογνά είναι μικρή. Θεραπεία με ανθελονοσιακά φάρμακα που επιτρέπονται κατά την κύηση. Η προφύλαξη, ιδιαίτερα σε χώρες με ενδημική ελονοσία συνιστάται στη λήψη αντιβίωσης προληπτικά, για να αποφευχθούν τα συμπτώματα κατά τη διάρκεια της κυήσεως. Επίσης επιβάλλεται η προληπτική χημειοπροφύλαξη σε εγκύους που ταξιδεύουν σε περιοχές με ενδημική ελονοσία.